ស្រូវ

កសិករ ហ៊ឹម ណន មានតួនាទីជាគណៈកម្មាធិការសមាគម នៅភូមិត្បែងទទឹង ឃុំតាភេម ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ ។ គាត់បានសហការជាមួយអង្គការសេដាក នៅឆ្នាំ២០០៨ តាមរយៈការសាកល្បងអនុវត្តបច្ចេកទេស ប.វ.ស. លើផ្ទៃដី១០អារ នៃផ្ទៃដីសរុប៤០០អារ ដោយ​ទទួលបាន​ទិន្នផលប្រមាណជា៣០០គីឡូក្រាម ឬ ៣ តោនក្នុងមួយហិចតា ខណៈពេល​ដែលផ្ទៃដីស្រែ៣៩០ អារ​ផ្សេងទៀតទទួលបានផលស្រូវត្រឹមតែ៧.៨០០គីឡូក្រាម ឬ ២តោនក្នុងមួយ​ហិចតា​ប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះនៅឆ្នាំ២០១០ គាត់បានអនុវត្តបច្ចេកទេស ប.វ.ស. នៅលើផ្ទៃដីស្រែទាំង​៤០០អារ នៅឆ្នាំ២០១៤ គាត់បានធ្វើស្រែ​ខ្លឹមលើផ្ទៃដីទំហំ៣៥អារប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែទទួលបាន​ទិន្នផល​រហូតដល់ ២.៥៥៥គីឡូក្រាម សំរាប់ការសាកល្បងលើកដំបូង។ មកដល់ឆ្នាំ២០១៥ គាត់​បានពង្រីកផ្ទៃដីធ្វើស្រែ​ខ្លឹមរហូត​ដល់ទំហំ៦០អា ដោយទទួល​បានផលរហូតដល់ ៥.៥៥៣គីឡូក្រាម (ស្រូវស្ងួតល្អអាចកិនបាន) ឬ  ៩.២៥៥ គីឡូ​ក្រាម ក្នុងមួយហិចតា​ ដែលជាទិន្នផលមួយ​ដ៏ខ្ពស់​សំរាប់​កសិករធ្វើស្រូវផ្ការំដួល (ស្រូវកណ្តាល​ប្រកាន់រដូវ) សំរាប់ធ្វើការយកមកប្រកួតប្រជែង។ និងផ្ទៃដី​នៅសល់គាត់ក៏បានអនុវត្តដូចគ្នាដែរ តែមិន​​គ្រប់តាមគោលការទេដោយ​សារ​ដីស្រែឆ្ងាយ និងមិនមានជីធម្មជាតិ​គ្រប់​គ្រាន់។ ក្នុង​ពេល​នេះ ខ្ញុំសូមធ្វើការលើក​យក បទពិសោធន៍ …

ការថែរក្សាជីជាតិឲ្យល្អ និងការធ្វើឲ្យដីមានជីធម្មជាតិគ្រប់គ្រាន់ជាកត្តាចាំបាច់​សម្រាប់ជួយឲ្យកសិករទទួលបានផលស្រូវច្រើន​ និងបានប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ពីមុខរបរធ្វើស្រែ។​ ដើម្បីឲ្យកសិករត្រៀមខ្លួនបានល្អ​ ក្នុងការធានាឲ្យដីមានជីជាតិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការធ្វើស្រូវរដូវវស្សានេះ​ យើងខ្ញុំសូមផ្ដល់ជូននូវគំនិតសំខាន់ៗចំនួនបី៣ ដូចខាងក្រោម៖

លោក សំ រឿន ជាកសិកររស់នៅភូមិត្រពាំងជ្រៃ ឃុំត្រពាំងធំខាងត្បូង ស្រុក​ត្រាំ​កក់ ខេត្តតាកែវ។ គាត់មានអាយុជាង ៥០ឆ្នាំ រៀនបានថ្នាក់ទី៨ថ្មី។ គាត់មានតួនាទី​ជា​ប្រធាន​សមាគមអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មភូមិ​ត្រពាំងជ្រៃ ដែលសមាគមនេះកើតនៅថ្ងៃ​ទី​១០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៥ ដោយមានការគាំ​ទ្រ​​ដំបូងពីអង្គការសេដាក។ សមាគមនេះ​ចាប់ផ្តើម​ដំបូងមានសមាជិកចំនួន១២នាក់ បច្ចុប្បន្នមានសមាជិកចំនួន៤៦នាក់។ ទុន​សន្សំដំបូង​មានចំនួន១២ម៉ឺនរៀល បច្ចុប្បន្ន​ទុនសន្សំកើនបាន ១២លានរៀល។ ភូមិត្រពាំងជ្រៃ មាន​គ្រួសារសរុបចំនួន​១២០គ្រួសារ ក្នុងនោះមាន៣៣គ្រួសារ បាននឹងកំពុងដើរតាម​ផ្លូវ​ដូច​លោក សំ រឿន យ៉ាងពិតប្រាកដ ដែលធ្វើឲ្យជីវភាពធូរធារតាមរយៈការធ្វើស្រែយកផលស្រូវ​​ដ៏​សន្ធឹកសន្ធាប់នោះ។ ក្នុងចំណោម ៣៣គ្រួសារនេះ ពួកគាត់បានសហការចងក្រងជាក្រុម​ផលិត​ស្រូវ​សរីរាង្គពូជក្រអូបលក់ជាសហគមន៍ដែលមួយឆ្នាំៗលក់បានចំនួន ១០០តោន ដោយ​មានការត្រួតពិនិត្យគុណភាព និងទទួលស្គាល់ពីស្ថាប័នចំនួន ៣ គឺ៖

ក្នុងពេលរដូវវស្សាមកដល់មានកសិករមួយចំនួនបានចាប់ផ្តើមសាបព្រោះនិងស្ទូងជាបណ្តើរៗហើយ។​ ដើម្បីជាជំនួយស្មារតីដល់បងប្អូនកសិករជាអ្នកធ្វើស្រែយើងខ្ញុំសូមលើកឡើងនូវចំណុចងាយស្រួលមួយចំនួនរបស់ប្រព័ន្ធប្រពលវប្បកម្មដំណាំស្រូវ តាមគោលការណ៍ធម្មជាតិដូចខាងក្រោមនេះ៖

តាមការប៉ាន់ស្មានរបស់ខ្ញុំ កសិករយើងភាគច្រើនបំផុតនៅពេលកាន់តែចាស់ កាន់តែលំបាកទាំងផ្នែកជីវ​ភាព និងសុខភាព។ តាមបទពិសោធន៍កន្លងមកខ្ញុំយល់ថា យើងអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពនេះបាន មានន័យថា យើងអាចធ្វើឲ្យខ្លួនយើងកាន់តែចាស់កាន់តែស្រួល ឬកាន់តែសប្បាយ។

ដើម្បីឲ្យកសិករទទួលបានទិន្នផលស្រូវខ្ពស់ជាប់ជានិច្ច និងកាត់បន្ថយនូវចំណាយពីការទិញជីពីខាងក្រៅ​ កសិករគួរតែប្រើប្រាស់ឡើងវិញនូវអនុផលស្រូវ ដើម្បីប្រើធ្វើជាជីធម្មជាតិដូចជាចំបើង​ ជញ្ជ្រាំង អង្កាម​។ល។

នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង មានអ្នកចិញ្ចឹមជីវិតដោយមានមុខងារជាអ្នកធ្វើស្រែជាង ១លានគ្រួសារ។ គោល​បំណង​របស់អ្នកធ្វើស្រែ គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យបានផលស្រូវច្រើន និងលក់ស្រូវបានថ្លៃ។ ដើម្បីសំរេចនូវ​គោល​បំណងនេះមានកត្តា និងវិធានការណ៍ជាច្រើន

ដំណាំស្រូវ គឺជាដំណាំដែលជនជាតិខ្មែរ ក៏ដូចជាតិសាសន៍ជាច្រើនទៀតបានដាំ និងយកផ្លែមកបរិភោគជាអាហារប្រចាំថ្ងៃអស់រយៈពេលជាច្រើនលានឆ្នាំមកហើយ។ បច្ចុប្បន្នដំណាំស្រូវនេះនៅតែដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ចំពោះការទ្រទង់ជីវិតមនុស្ស សត្វ ក៏ដូចចូលរួមចំណែកលើកស្ទួយសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ សហគមន៍ និងប្រទេសជាតិ។ សូមអានកំសាន្តនូវកំណាព្យរបស់លោក ងិន ឆាយ ដូចខាងក្រោម។

កសិករឈ្មោះ សុក អ៊ា​ ភេទប្រុស មានអាយុ៤៦ឆ្នាំ មានសមាជិកក្នុងគ្រួសារ​៤នាក់ មានទីលំនៅបច្ចុប្បន្ននៅភូមិតាយ៉ែក ឃុំ​តាយ៉ែក​ ស្រុកសូទ្រនិគម ខេត្តសៀមរាប។ គាត់បាន​ធ្វើស្រែ ប.វ.ស. លើផ្ទៃដីចំនួន ៤០អារ ដោយប្រើ​ពូជស្រូវផ្ការំដួល។

កសិករ នាង ចន្ថា មានតួនាទីជាប្រធានក្រុមស្ត្រី នៅភូមិត្បែងទទឹង ឃុំតាភេម ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ គាត់​បានសហការជាមួយនឹងអង្គការ​សេដាក​នៅឆ្នាំ​២០០៨។ តាមរយៈការសាក​ល្បង​អនុវត្តបច្ចេកទេស ប.វ.ស. លើផ្ទៃដី១០អារនៃផ្ទៃដីសរុប ១០០អារ ដោយ​ទទួល​បាន​ទិន្នផល​ប្រមាណជា ៣០០គីឡូក្រាម ឬ ៣តោន​ក្នុងមួយហិចតា ដែលផ្ទៃដីស្រែ ៣៩០អារ​ផ្សេង​ទៀត​ទទួល​បាន​ផលស្រូវតែ ​៧.៨០០​គីឡូ ក្រាម ឬ ២តោនក្នុងមួយ​ហិចតា​​ប៉ុណ្ណោះ។