ឈើហូបផ្លែ

មានបងប្អូនមួយចំនួនដែលមានបំណងដាំដំណាំស្រកានាគ ប៉ុន្តែមិនទាន់យល់ច្បាស់ ឬដឹងអស់អំពីការដាំដំណាំនេះ ក្នុងនោះក៏មានចំងល់រឿងប្រវែងបង្គោល ជំរៅរណ្តៅ និងគំលាតបង្គោល (ជន្លង់) សម្រាប់ដាំផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាការពន្យល់និងបង្ហាញរូបភាព ដែលដកស្រង់ចេញពីបទពិសោធន៍របស់កសិករខ្មែរ និងបរទេស។

ល្ហុង គឺជារុក្ខជាតិហូបផ្លែមួយប្រភេទដែលងាយស្រួលដាំដុះ និងថែទាំ។ ប៉ុន្តែកសិករមួយចំនួនមិនបានយល់ដឹងពីវិធីសាស្ត្រក្នុងការដាំដុះ និងថែទាំឱ្យត្រូវទៅតាមបទដ្ឋាន (ក្បួនខ្នាត) ដែលជាហេតុនាំឱ្យល្ហុងផ្តល់ផលមិនសូវបានល្អ។

ទុរេនគឺជាដំណាំយុទ្ធសាស្ត្រមួយប្រភេទដែលកំពុងចរាចរណ៍ល្អនៅក្នុងទីផ្សារនាពេលបច្ចុប្បន្ន ហើយមនុស្សមនាក៏ចាប់អារម្មណ៍ដាំទុរេនយ៉ាងផុសផុលផងដែរ។ ប៉ុន្តែកសិករមួយចំនួនក៏ជោគជ័យ រីឯមួយចំនួនទៀតក៏បរាជ័យមិនតិចផងដែរ នៅដំណាក់កាលដំបូង ក៏ព្រោះតែពួកគាត់ខ្វះការយល់ដឹងពីការដាំដុះ និងថែទាំទុរេន។

បទពិសោធន៍កន្លងមក បានបង្ហាញឱ្យឃើញថា ការធ្វើជាចង្អូរនៅជុំវិញដើមឈើ​ហូប​ផ្លែ​សម្រាប់ដាក់ជី និងស្រោចទឹក អាច ជួយឱ្យដើមឈើហូបផ្លែលូតលាស់ និងបានផលល្អ។ ដូចនេះ យើងខ្ញុំសូមលើកយករបៀបអនុវត្តនូវបច្ចេកទេសនេះ មកបង្ហាញដូចតទៅ៖

លោក សាក់ ផុន ជាកសិករជោគជ័យមួយរូបក្នុងការដាំដំណាំទុរេន និងសាវម៉ាវ គឺគាត់រស់នៅក្នុងភូមិត្រពាំងកណ្តោល ឃុំជីខលើ ស្រុកស្រែអំបិល ខេត្តកោះកុង។

លោក សាក់ ផុន គឺជាកសិករជោគជ័យមួយរូប និងជាបេក្ខជនសេដ្ឋីស្រុកស្រែ បច្ចុប្បន្នរស់នៅក្នុងភូមិត្រពាំងកណ្តោល ឃុំជីខលើ ស្រុកស្រែអំបិល ខេត្តកោះកុង ប្រកបមុខរបរដាំទុរេន និងសាវម៉ាវ ប៉ុន្តែលោកអាចមានជីវភាពរស់នៅស្រួលបួល។ នេះជាការលើកឡើងយ៉ាងរីករាយរបស់លោក សាក់ ផុន។ ឆ្លើយមកកាន់ក្រុមការងារសម្បូរសប្បាយ ដោយក្តីរីករាយបេក្ខជនសេដ្ឋីស្រុកស្រែរូបនេះបានឱ្យដឹងថា លោកអាចរកចំណូលបានពីខ្ទង់ម៉ឺនដុល្លារ ក្នុងមួយឆ្នាំ ពីការប្រមូលផលទុរេនចំនួន១៧០ដើម និងសាវម៉ាវ១០០ដើម។ លោក សាក់ ផុន បានឱ្យដឹងបន្តថា ទុរេនរបស់លោកអាចលក់បានក្នុង ១គីឡូក្រាម តម្លៃរវាងពី ១២.០០០រៀល ទៅ ២៥.០០០រៀល ចំណែកសាវម៉ាវតម្លៃ ៥.០០០រៀល ទៅ ១៥.០០០រៀល ក្នុង១គីឡូក្រាម។ កាលដើមឡើយ លោក ក៏ធ្លាប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីបាញ់ទៅលើដំណាំរបស់លោក ដែលមាន ទុរេន និងសាវម៉ាវនេះដែរ ប៉ុន្តែក្រោយពីបានទទួលការណែនាំពីភ្នាក់ងារចងក្រងក្រុមផលិតបន្លែ ផ្លែឈើ របស់អង្គការសេដាក់ ប្រចាំខេត្តកោះកុងមក លោកក៏បញ្ឈប់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីទាំងនោះបន្តទៀត ហើយដោយមកដាំតាមគោលការណសរីរាង្គសេដាក់វិញម្តង។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក សាក់ …

អ្នកមីង សួង ពិសិទ្ធិ រស់នៅភូមិព្រៃជីសាក់ សង្កាត់ចោមចៅ ខណ្ឌពោធិសែនជ័យ រាជធានី​ភ្នំពេញ​​។ គាត់មានបទ​ពិសោធន៍ល្អក្នុង​ការបណ្តុះ​កូន​អំពិលយកស្លឹកសំរាប់​បរិភោគក្នុងគ្រួសារ។​

ក្នុងភាសាខ្មែរ យើងសង្កេតឃើញមានការសរសេរផ្សេងៗគ្នា ដោយភាគច្រើនសរសេរថា «ធូរេន» ឬ «ទុរេន»​។ បើតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ឆ្នាំ១៩៦៧ ទំព័រ៤៤១ គឺពាក្យ «ទុរេន» បានត្រឹមត្រូវ។​

លោកអ៊ុំ អ៊ុក ភឿន ជាកសិកររស់នៅភូមិស្រែជ័យ ឃុំបឹងត្រាញ់ខាងត្បូង ស្រុកសំរោង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ​។ គាត់មានបទពិសោធន៍ល្អក្នុងការដាំចេកអំបូងទទួលបានលទ្ធផលល្អ។ បទពិសោធន៍នេះ មានបង្ហាញ​ជូនដូចខាងក្រោម៖

លោកអ៊ុំ ពួក ថាន់ ជាអតីតគ្រូបង្រៀន និងជាកសិករ​មួយរូបដែលរស់នៅក្នុងភូមិខ្ពបលើ ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្តាល​។គាត់មាន បទពិសោធន៍ល្អក្នុងការដាំល្មុតបានចំនួន២១ដើម​។ ដោយនៅក្នុង១ដើមទទួលបានផល ៨០៣ ទៅ ១.៥០០គីឡូក្រាម ហើយនៅក្នុងមួយគីឡូ ក្រាមអាចលក់បានតម្លៃ ១.៨០០រៀល។