បទពិសោធន៍ធ្វើទឹកត្រីរបស់បងស្រី សុខ គិន

បងស្រី សុខ គិន ជាកសិកររស់នៅក្នុងភូមិសំឡីខាងជើង ឃុំសំឡី ស្រុកកំពង់រោទិ៍​​ ខេត្តសា្វយរៀង។ បន្ទាប់ពីបានចូលរួមបណ្តុះបណ្តាលពីអង្គការសេដាក​ស្តីពីការធ្វើទឹកត្រីដែលមានរសជាតិឆា្ងញ់ និងទុកបានរយៈពេលយូរ​មក គាត់មានការចាប់អារម្មណ៍​ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមសាកល្បងតាម។​ មូលហេតុ ដែលធ្វើឱ្យគាត់សាកល្បងតាមនេះ ដោយគាត់គិតថាការធ្វើបែបនេះដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយលុយទិញទឹកត្រីពីក្រៅនិងពិសេសដើម្បីសុខភាពក្នុង​គ្រួសាររបស់គាត់​ ហើយម៉្យាងទៀតគឺធ្វើឱ្យគាត់មិនបោះចោលក្បាលត្រី និងបងប្អូនញាតិជិតខាងរបស់គាត់អាចរៀនសូត្រពីគាត់បាន។​ បទពិសោធន៍ធ្វើទឹកត្រីរបស់គាត់បង្ហាញជូនដូចខាងក្រោម។

១. ធាតុផ្សំ

ដើម្បីបានទឹកត្រីឈ្ងុយឆ្ងាញ់យើងមានធាតុផ្សំដូចខាងក្រោម៖

• ក្បាលត្រីប្រហែល​ ៥ គីឡូក្រាម
  • ស្ករត្នោតចំនួន ​ ០,៥​ គីឡូក្រាម
• អំបិលប្រហែល ១ គីឡូក្រាម។

២. របៀបធ្វើ

មុនដំបូង បងស្រីយកក្បាលតី្រលាងទុកឱ្យស្រស់ទឹកយកទៅតំរៀបនៅក្នុងពាងតូចមួយ បន្ទាប់មកយក អំបិលទៅរោយពីលើក្បាលត្រី ហើយចាក់ទឹកផ្សើមបន្តិចគ្របទុកឱ្យជិត។​ នៅពេលដែលគាត់បានក្បាលត្រីបន្ថែមទៀត គាត់យកទៅតំរៀបពីលើបន្តទៀតរហូតដល់ពាក់កណ្តាលពាងតូចរបស់គាត់ ទើបឈប់សន្សំក្បាលត្រី។ បន្ទាប់មកគាត់យកទឹកទៅចាក់ឱ្យជិតពេញពាង​ ហើយគ្របទុករយៈពេល ១០ថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យក្បាលតី្រ អំបិល ទឹកកាច់ ចូលគ្នា។​ ក្រោយពីទុកបានរយៈពេល ១០ថ្ងៃ ទើបចាប់ផ្តើមយកស្ករទៅកំឡោចឱ្យឡើងជើងអង្ក្រង​ ទើបយកពង​មាន់មួយគ្រាប់គោះដាក់ចូលក្នុងស្ករ (ដាក់ពងមាន់ដើម្បីកាត់ជាតិកករ និងមានរសជាតិឆ្ងាញ់) ហើយកូរបន្តរហូត​ ដល់ស្ករ និងពងមាន់រលាយចូលគ្នាឡើងពណ៌ក្រហម ទើបចាក់ទឹកត្រីក្នុងពាងដែលច្រោះហើយយក​តែ​ទឹកមិនយក កាកត្រីទេ (ចំពោះកាកសល់ក្នុងពាង គឺបង់អំបិលចូល និងចាក់ទឹកបន្ថែមចំនួន​១០លីត្រ​អាចធ្វើ​ទឹកត្រី​បានទៀត)។ បន្ទាប់ពីចាក់ចូលនៅក្នុងឆ្នាំងហើយ កូរទឹកត្រីនោះឱ្យរលាយស្ករនៅបាតឆ្នាំង ហើយដាំរំងាស់ដល់សល់ទឹក​​​ ៥លីត្រ (គឺរំងាស់ទឹកពីរយកទឹកមួយ)។ បន្ទាប់ពីរំងាស់បានហើយ បងស្រីលើកទុកឱ្យត្រជាក់​​ ហើយយកវែកដួសដាក់​ដប ទុកជាការស្រេចដោយ​មិនចាំ​បាច់ត្រងទេ។

ចំពោះទឹកត្រីដែលបានធ្វើ​ គឺមានក្លិនឈ្ងុយរសជាតិឆ្ងាញ់ ហើយថ្លាល្អ។ ក្រោយការសាកល្បងពិសោធន៍ធ្វើទឹកត្រីរួចមក គាត់មានចំណាប់អារម្មណ៍ថា ការធ្វើទឹកត្រីដោយខ្លួនឯង គឺចំណេញច្រើនដូចជាថវិកា​ ក្បាលត្រីមិនបោះចោលដូចមុន មិនចាំបាច់ប្រើថ្នាំដែលអាចប៉ះពាល់សុខភាពហើយបងប្អូនស្ត្រីមេផ្ទះផ្សេងទៀតបានចេះ និងធ្វើតាមបានដោយងាយស្រួល៕

ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅស្តីពី ការកែច្នៃចំណីអាហារ របស់អង្គការសេដាក

សហគមន៍សម្បូរសប្បាយ